woensdag 11 mei 2022
‘Langs het tuinpad zie ik de hoge bomen staan…’ De strofe die Wim Sonneveld ooit zong over ‘Het Dorp’ is een passende vergelijking voor de idyllische tuin van Aad en Sandra Demage aan de Driehoeksweg in Soest. Een gigantische beuk houdt de wacht over de tuin waar sierkippen met enthousiast gekakel de geboorte van alweer een kakelvers ei aankondigen. De blauweregen groeit enthousiast en kleurrijk langs de muur en de nog blauwere Rover uit 1963 staat fraai geparkeerd onder een afdak waar de groene luiken een nostalgische sfeer oproepen. Het paradijsje van het echtpaar Demage oogt als een stukje Frankrijk. Hier mag je gelukkig zijn en dat stralen Aad en Sandra uit. De koffie wordt geserveerd en de gevulde koeken komen op tafel. Aad vertelt over zijn leven als vrijwilliger in het bijzonder en speciale aandacht is er voor zijn hulp aan en vriendschap met Roezbeh Nedjabat.
Scouting
Aad vertelt: ,,Wij verhuren een deel van onze verbouwde schuur ter bewoning, onder meer aan leden van de scouting. Toen onze kinderen nog klein waren klommen zij in de beuk. Een van de huurders, een lid van de Hopman Masselman Groep (HMG), zag dat en reageerde: ‘Ik zie een echte verkenner’. Zo kwam ik als vrijwilliger bij de scouting.”
Aad deed en doet allerlei vrijwilligerswerk voor de HMG en de Fakkeldraagsters. Zelf is hij daar erg bescheiden over. ,,Ach, het zijn wat hand- en spandiensten. Met de Landrover ben ik op de Koningsmarkt, bij een zomerkamp bak ik pannenkoeken. Zo zijn er altijd wat klussen. Ik vind het leuk om te doen.”
De Soester (sinds 1987 woonachtig in ons dorp) is een vrijwilliger in hart en nieren. Zo was Aad actief in de organisatie voor de uitwisselingen met de Soester zustergemeente Kozle in Polen. Het scoutingsvirus drong het gezin binnen. Zoon Adriaan werd zelfs voorzitter van de HMG. Een blik in de archieven van de Soester Courant leert dat Adriaan in 1993 het honderdste F-pupillenlid van SO Soest was. ,,Ha, ha, ja dat klopt”, vertelt Aad. ,,Maar hij is maar even lid geweest. Er is geen grote voetballer aan hem verloren gegaan. Wij lieten al onze vier kinderen kennis maken met verschillende sporten. Scouting heeft ze altijd getrokken.”
Bentinck Fonds
Aad en Sandra kwamen via een van hun kinderen in contact met het Bentinck Fonds. Aad: ,,Onze dochter Marieke leeft met een beperking. Inge Schouten leerde Marieke paardrijden, wat haar heel goed deed. Ik bracht Inge in contact met het Bentinck Fonds. Hieruit is de samenwerking met de Maxima Manege ontstaan. Het Bentinck Fonds kende ik al. Als chauffeur heb ik jarenlang kinderen van en naar het zwemmen gebracht.”
Natuurlijk ging Aad allerlei klussen voor de manege doen. Met verstand van zaken en boerenslimheid zorgde hij voor faciliteiten, zoals een lichtinstallatie, die voor een prikje aangeschaft werden en bracht hij de manege onder de aandacht van een notaris. Dat leverde een flink legaat op. ,,Zo heb ik wat geld kunnen verdienen voor de manege.”
Huifbed
In opdracht van de Maxima Manege gaat Aad op pad met een huifbed. Aad legt uit: ,,Voor wie het rijden op een paard of pony niet geschikt is, bestaat de mogelijkheid van huifbedrijden op een buitenterrein. Een uitkomst voor mensen met een complexe beperking. Via een tillift komt de cliënt op een doek te liggen, dat op de ruggen van twee even grote paarden rust. De deinende beweging en de warmte van de paarden zorgen voor meer doorbloeding en stimulering van de organen. Het resultaat van deze weldadige paardenmassage is totale ontspanning. De meeste cliënten genieten van de geur van de paarden en het geklikklak van de hoeven als achtergrondmuziek. Een rit op het huifbed is vaak het enige (sport)uitje waar zij plezier aan beleven!”
Naast al deze activiteiten zet Aad zich al ruim 25 jaar in voor het welzijn van de Soester Roezbeh Nedjabat. Aad: ,,Roezbeh zat in de zwemgroep van mijn dochter. Ik zag dat hij in het water werd voorgetrokken door twee dames en ik had de indruk dat hij zich daar, als knulletje van vijftien jaar, wat ongemakkelijk bij voelde. Ik vroeg hem of hij niet liever wilde dat ik dat voor hem deed.”
Vrijetijdsmaatje
Het bevestigende antwoord van Roezbeh werd de start van een bijzondere vriendschap die inmiddels een kwart eeuw stevig stand houdt. ,,Ik ben een beetje het vrijetijdsmaatje van Roezbeh geworden. Als we iets kunnen bedenken wat we samen kunnen doen, dan zullen we dat niet laten. Zo had ik op een zonnige dag de beschikking over een Nissan 200 SX sportmodel. Daar heb ik Roezbeh toen ‘ingelepeld’ en zijn we een rondje door Soest gaan rijden. Hij glunderde over zijn hele gezicht. We hebben van alles gedaan; erop uit met een catamaran, een speedboot, een zeilboot. Het is altijd lastig om hem weer uit zo’n boot te krijgen, maar ik vind altijd wel een passant die wil helpen. We gaan ook Soest in, dan wil hij Pokémons zoeken met zijn mobiel of we gaan samen een ijsje eten bij Bemer op het Nieuwerhoekplein.”
Aad helpt tussen al zijn werkzaamheden door ook de ouders van Roezbeh die gezamenlijk ook veel uren besteden aan het welzijn van hun zoon die zelf ook geen uitdaging uit de weg wenst te gaan. Zo was Roezbeh present bij het Feest op de Pedalen (georganiseerd door het Bentinck Fonds tijdens de Gildefeesten van 2018) waar hij een stukje meefietste. (Te zien via deze film).
Strand
Natuurlijk wordt de klassieke 59-jarige Landrover ook voorgereden wanneer Aad met Roezbeh een ritje wil maken. Een memorabele rit ging naar het strand van Petten. ,,Met de Landrover het strand op! Prachtig hoe Roezbeh aan het genieten was van de zee. Alles wat je met hem doet daar geniet hij van. Ik heb eens aan hem gevraagd welk cijfer hij zijn leven geeft. Daar was hij helder in: een 7 ½. Hij kan door zijn meervoudige beperking die veroorzaakt wordt door een spierziekte heel weinig zelf doen, maar wat hij kan daar haalt hij zoveel voldoening uit. Die voldoening voel ik zelf ook. Ik leer veel van hem. Met behulp van zijn spraakcomputer kunnen we goed communiceren. Dan maakt hij grapjes over mijn leeftijd en noemt hij mij opa.”
Twee keer in de week doet Aad de ‘opstart’ met Roezbeh. ,,Ik zorg dat hij eten krijgt en in zijn stoel zit. Of ik hem als een zoon zie? Nee, dat niet. Roezbeh is vooral een goede vriend van mij.”
Interview en tekst: Peter Beijer
NieuwsoverzichtLovenswaardige initiatieven van instellingen, verenigingen, bedrijven en particulieren zorgen ervoor dat mensen met een beperking de mogelijkheid krijgen om te sporten. Iedereen mag genieten van actieve sportbeoefening. Het Bentinck Fonds ondersteunt dat van harte.
Heeft u vragen? Bel ons of stuur een bericht via het contactformulier.