Zaterdag Zwemdag voor Sam Janmaat

maandag 30 maart 2015

Sam Janmaat is ambassadeur voor het Bentinck Fonds. De komende periode zullen wij regelmatig berichten over Sam Janmaat en zijn prestaties in het zwembad. Moeder Evelien schreef een prachtig verhaal over zomaar een zaterdag in het leven van Sam Janmaat. Een verhaal over trainen, wedstrijden en medailles.

Zaterdag 28 maart 2015

De wekker ging vroeg af op deze zaterdag. Allereerst gingen wij naar Zeist. Sam moest zich daar melden voor de training met de Paralympische jeugdselectie. Dit zijn leerzame, maar ook pittige trainingen. Wij hadden nog een overvol programma voor de boeg, dus Sam moest de training iets eerder stoppen. Allereerst terug naar Soest om de wedstrijdspullen en coach Tim de Zoete op te halen. Vervolgens werd er koers gezet naar het mooie Sloterparkbad in Amsterdam. Sam zou gaan zwemmen in de landelijke finale voor de nationale competitie zwemmen voor mensen met een beperking.

In dit zwembad heerste een prachtige sfeer; toen wij binnenkwamen was zojuist de wedstrijd om het landskampioenschap in de hoofdklasse bezig. De beste acht junioren en de top acht van de senioren van de dames en de heren waren aanwezig. Sam dook om 12:30 het water in om de spieren los te maken en een uur hierna klonk het startschot voor de eerste serie, de 100 meter vrije slag. Bij zo'n wedstrijden zwemmen de junioren en senioren tegelijk in hetzelfde bad. Dat maakt de wedstrijd extra spannend.

Sam was zichtbaar gespannen, maar hij maakte een prima start. De eerste baan deed hij mooi en snel, maar bij de tweede 50 meter zakte hij toch wat terug. Uiteindelijk tikte Sam als derde aan, maar dat zegt nog niet dat je dan derde geworden bent. Wie namelijk het dichtst op het wereldrecord in zijn of haar S-klasse (dat is de "schaal" waarin de beperking gemeten wordt) zit krijgt de meeste IPC-punten.

Sam baalde dat zijn race niet echt lekker ging, maar de knop ging om toen hij zag dat hij in zijn groep alsnog als eerste was geëindigd.

De volgende race was de 50 meter rugslag. Dit is het favoriete onderdeel van Sam. Het zelfvertrouwen was weer helemaal terug en onze zwemmer stond geconcentreerd aan de start. De start was niet snel, maar wat kwam hij sterk terug en Sam ging zo hard dat hij alsnog als derde aan tikte. Na de berekening van de IPC-punten en het verdelen van de tijden bij de junioren en senioren werd Sam ook bij deze wedstrijd eerste.

Hierna volgde de 50 meter schoolslag. Dit is het minst favoriete onderdeel van Sam. Door zijn heupafwijking kan hij de beenslag niet maken. De schoolsag zwemt Sam dan ook alleen op zijn armen. Het was de eerste keer dat deze slag op de 50-meter-baan gezwommen moest worden en dan direct in een finale. Het maakte het allemaal extra spannend.

We zagen aan Sam dat hij tegen deze wedstrijd op zag. Maar coach Tim wist hem zo te motiveren dat hij er vol voor ging. Voordat hij het water inging nog even een blik naar ons op de tribune. Daarna het vaste ritueel; de dikke duim omhoog.

Het startsignaal gaat en Sam is goed weg en zwemt een mooie race. Hij tikt als zesde aan en wordt uiteindelijk vierde op deze afstand. Na afloop werden alle punten van vandaag bij die van de rest van het seizoen opgeteld en was het wachten op de prijsuitreiking.

Wat een spanning, de speaker gaat de namen omroepen van de zwemmers die zich mogen melden voor de medaille-uitreiking. We moesten wel even juichen toen we de naam Sam Janmaat hoorden!

Wat een prachtig gezicht om dat enorme blije trotse koppie te zien. Als de medailles zijn omgehangen bij de drie prijswinnaars is het ontroerend om te zien hoe Sebastiaan Broere (1998) de nr 1 beschermend zijn arm om Sam heenslaat voor de foto.

Typerend voor de warme sfeer binnen deze fantastische competitie!

Na deze wedstrijd wil Sam met piepende banden terug naar Soest. Terug naar het zwembad, waar zijn teammaten van De Duinkikkers de laatste competitie aan het zwemmen zijn. Hij gaat zijn medaille showen, zijn maten aanmoedigen, maar ook nog een estafette zwemmen.

Sam wordt met open armen ontvangen en gaat vol gas met zijn zwemvrienden die estafette zwemmen. Wat een fantastische race van deze kanjers die ook nog eens winnend afgesloten werd!

Het was een fantastisch mooie dag. We hebben genoten.

Volgende week gaan we naar Eindhoven voor de Swimcup, vier dagen, zes afstanden en heel misschien nog wel een finale in het internationale deelnemersveld.

Wat een mooie dingen komen er op het pad van onze zoon.

Hij vindt het ook best spannend, maar heeft er vooral zin in.

Evelien Janmaat